Transgraniczność jako cecha usług nowofalowych. Przykład pogranicza polsko-białoruskiego

Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie o stopień rozwoju usług nowofalowych w województwie podlaskim, w szczególności jednej z ich cech, jaką jest transgraniczność. Istotność zagadnienia wynika z faktu, że zgodnie z koncepcją władz województwa rozwój relacji z innymi regionami/krajami ma pomóc w przełamywaniu barier rozwojowych Podlasia. Artykuł przygotowano z wykorzystaniem metody analizy danych zastanych (desk research) oraz wyników badań ankietowych nad usługami nowofalowymi przeprowadzonych wśród firm usługowych województwa podlaskiego i Białorusi. Z badań wynika, że podlaskie firmy usługowe są stosunkowo mało otwarte na współpracę z zagranicą. Współpraca z innymi krajami, o ile występuje, przybiera mało zróżnicowane formy. Tymczasem warunki dla jej rozwoju wydają się być korzystne, m.in. z uwagi na relatywnie dużą gotowość firm białoruskich do współpracy (zwłaszcza w zakresie dostępu do zasobów i tworzenia partnerstw dla świadczenia usług kompleksowych), postępujące ocieplenie unijno-białoruskich relacji politycznych czy fundusze unijne przewidziane na rozwój obszarów transgranicznych. W tej sytuacji ważne wydaje się uświadamianie podlaskim przedsiębiorcom możliwości i korzyści z zaangażowania w działalność międzynarodową w różnych jej formach i zakresie, a także ich aktywizacja. W ujęciu prognostycznym można stwierdzić, że destymulantami rozwoju współpracy w najbliższych latach nadal będą peryferyjne położenie województwa (słaba infrastruktura czy dostępność komunikacyjna) oraz stosunkowo niski poziom zamożności białoruskiego społeczeństwa.