Strategie umiędzynarodowienia polskich przedsiębiorstw na eurorynku

W publikacji podjęto rozważania dotyczące wyboru odpowiednich form umiędzynarodowienia na rynku UE przez polskie przedsiębiorstwa. Celem pracy jest identyfikacja odpowiednich strategii internacjonali-zacji polskich przedsiębiorstw na eurorynku, z uwzględnieniem oceny MŚP i dużych podmiotów oraz przedsiębiorstw ze względu na wielkość przychodów zagranicznych. W części teoretycznej omówiono zagadnienia związane z umiędzynarodowieniem na eurorynku oraz wyjaśniono znaczenie form eksporto-wych, kontraktowych, kooperacyjnych oraz inwestycji zagranicznych. Artykuł o charakterze badawczym oparto na wynikach analiz przeprowadzonych na próbie polskich przedsiębiorstw. Sformułowano cztery hipotezy badawcze. W celu ich weryfikacji posłużono się analizami statystycznymi, tj. deskryptywną oraz testem niezależności chi-kwadrat. Na podstawie testów statystycznych nie stwierdzono występowania zależności między wielkością przedsiębiorstwa a formami umiędzynarodowienia na eurorynku. Wykaza-no jednak, że występują zależności między grupami przedsiębiorstw ze względu na wielkość przychodów zagranicznych a strategiami umiędzynarodowienia na eurorynku, w szczególności odnośnie do form koo-peracji oraz inwestycji kapitałowych. Ponadto zidentyfikowano na eurorynku odpowiednie strategie eks-pansji, do których zdaniem badanych należą głównie formy eksportowe, w mniejszym zakresie kontakto-we i inwestycji zagranicznych oraz rzadziej kooperacyjne. Najmniej odpowiednimi strategiami interna-cjonalizacji polskich przedsiębiorstw są formy kooperacyjne zarówno dla małych oraz średnich przedsię-biorstw, jak i podmiotów o wysokich przychodach zagranicznych. Końcowa część artykułu zawiera wnio-ski i podsumowanie.