Wplyw wyksztalcenia ludnosci na poziom zatrudnienia i bezrobocia w krajach Unii Europejskiej

Poziom wyksztalcenia ludnosci odgrywa istotna role jako uwarunkowanie dobrej pracy i godziwego wynagrodzenia i w konsekwencji jest jednym z podstawowych czynnikow wplywajacych na rozwoj gospodarczy oraz poziom i jakosc zycia. Glownym celem badan jest okreslenie zaleznosci pomiedzy poziomem wyksztalcenia ludnosci w poszczegolnych krajach czlonkowskich Unii Europejskiej, a sytuacja na rynku pracy, w szczegolnosci poziomem zatrudnienia oraz bezrobocia. Zaleznosci pomiedzy analizowanymi wskaznikami oraz istniejace roznice i dystanse pomiedzy krajami przedstawiono dla trzech grup: 28 krajow czlonkowskich (UE-28), „starej” 15-stki (UE-15) oraz „nowych” 13-stu krajow europejskich, ktore staly sie czlonkami UE od 2004 roku (UE-13).Do oceny podjetej problematyki uwzgledniono wskazniki charakteryzujace poziom wyksztalcenia oraz zatrudnienia i bezrobocia ludnosci. Zrodlem danych empirycznych byly informacje pochodzace z Europejskiego Urzedu Statystycznego. Analizie poddano 28 krajow Unii Europejskiej. Okresem badawczym byly lata 2006-2015. Obliczono miedzy innymi wspolczynniki zmiennosci, dynamiki i korelacji. W celu dokonania opisu danych statystycznych zastosowano metode opisowa, porownawcza i tabelaryczna. Stare kraje czlonkowskie Unii Europejskiej (UE-15), w porownaniu do grupy nowych krajow UE-13, zamieszkuje istotnie wiecej osob bez wyksztalcenia lub posiada je na najnizszym poziomie, oraz rownoczesnie istotnie wiekszy jest odsetek osob z wyksztalceniem wyzszym. W zakresie poziomu wyksztalcenia podstawowego, sredniego i wyzszego dystans pomiedzy starymi i nowymi krajami UE nieznacznie zmniejsza sie, poglebia sie natomiast w zakresie odsetka mlodych ludzi, ktorzy nie pracuja i nie ucza sie oraz wskaznika uczestnictwa w ksztalceniu sie osob doroslych, na niekorzysc nowych panstw czlonkowskich. Roznice w poziomie wyksztalcenia znajduja swoje odzwierciedlenie w skali zatrudnienia i bezrobocia ludnosci.