Vergi Yükü Kavramı: Türkiye ve Diğer OECD Ülkelerinin Karşılaştırılması (1965-2014 Yılları)

Vergi yükü, toplam vergi gelirlerinin toplam gelirler içindeki payı olarak tanımlanmaktadır. Vergi yükünün hesaplanması bireylerin üzerine düşen yükün tespiti, ekonominin gelişmesi ve canlanması, gelir dağılımında adaletin sağlanması, gelirden yatırıma ayrılan payın arttırılması, ekonomik istikrarın sağlanması gibi makro ekonomik hedeflerin tespiti açısından önem arz etmektedir. Bu çalışma üç bölüm halinde hazırlanmış olup ilk bölümde vergi yükü ile ilgili kavramlara ve literatür çalışmasına yer verilmiştir. İkinci bölümde, Gelir İdaresi Başkanlığı’nca yayınlanan Yıllık Faaliyet Raporlarındaki vergi yükü verileri ile yine Gelir İdaresi Başkanlığı’nca yayınlanan OECD üyesi ülkelere ilişkin vergi istatistiklerinde yer alan vergi yükü verileri kullanılarak Türkiye ve diğer OECD ülkelerinin 1965 ile 2014 yılları arasındaki durumları incelenmiştir. Söz konusu yıllar itibariyle Türkiye’de vergi yükü verileri incelendiğinde vergi yükünde düzenli bir artış yaşandığı görülmüştür. Aynı şekilde OECD ülkelerinde de vergi yükünde istikrarlı bir artış yaşanmıştır. Çalışmanın son kısmında ise Türkiye ile diğer OECD ülkelerindeki vergi 1965-2014 yılları arasındaki dağılımı karşılaştırılmalı olarak incelenecektir. Türkiye’de toplam vergi gelirlerinin gayri safi yurtiçi hasıla içindeki payı 1965 yılında % 10.6, 1980 yılında % 13.3, 1990 yılında % 14.9, 2000 yılında % 24.2, 2010 yılında % 26.2, 2014 yılında ise % 28.0’lik paya sahiptir. OECD ülkelerinin ortalamasına bakıldığında ise bu rakam 1965 yılında % 24.8, 1980 yılında % 30.1, 1990 yılında % 32.0, 2000 yılında % 34.0, 2010 yılında % 32,6, 2014 yılında ise 34.2 olduğu görülmüştür.