75 Years of women representation in Afghanistan: Looking back to look forward

This article analyzes barriers and facilitators to Afghan women's representation in the last 75 years, from Zahir Shah (1933–1973) to Ashraf Ghani (2014–2021) and now under the Taliban (2021–…). We conducted a qualitative analysis using administrative documents and related academic contributions from each period to address this topic. The analysis shows that the representation of women in Afghanistan's public administration (PA) has been limited and passive in terms of both numbers and impacts. Historically, Afghanistan's PA has remained a mostly patriarchal system, where prejudice and gender‐based discrimination are a reality in government organizational structures. Our findings show that socio‐economic and political realities have contributed to gender inequality and the underrepresentation of Afghan women in PA. These realities include international invasions, conflicts, frequent regime changes, and cultural elements, which encompass a strong traditional culture, specific religious and patriarchal mindsets, and an overall lack of attention to gender issues. Results also reveal that over the past 75 years, women have not been actively involved in the development and decision‐making processes in the country. As a result, Afghanistan has never experienced a representative PA that mirrors the demographical groups of society, notably women. This study indicates that the interests of Afghan women have mostly been ignored in the policy‐making process and that issues of diversity and gender equality in PA were not on the agenda of the different Afghan regimes. ۷۵ سال نمایندگی زنان در افغانستان: نگاه به گذشته برای آینده‌ بهتر چکیده این مقاله به بررسی موانع و موارد تسهیل‌کننده‌ی نمایندگی زنان افغان در رژیم‌های مختلف در ۷۵ سال گذشته، از حکومت ظاهرشاه (۱۹۳۳‐۱۹۷۳) تا اشرف غنی (۲۰۱۴‐۲۰۲۱) و اکنون طالبان (۲۰۲۱‐...) می‌پردازد. برای پرداختن به این موضوع، ما یک تحلیل کیفی با استفاده از اسناد اداری و مشارکت‌های علمی مرتبط با هر دوره انجام دادیم. بررسی ما نشان می‌دهد که نمایندگی زنان در اداره عامه افغانستان از نظر تعداد و اثرگذاری محدود و منفعل بوده است. از لحاظ تاریخی، اداره عامه افغانستان عمدتاً یک سیستم مردسالار باقی مانده است؛ جایی‌که تعصب و تبعیض جنسیتی در ساختار سازمان‌های دولتی، یک واقعیت است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که واقعیت‌های اجتماعی‐اقتصادی و سیاسی به نابرابری جنسیتی و عدم حضور زنان افغان در اداره عامه منجر شده است. این واقعیت‌ها شامل تهاجمات بین‌المللی، جنگ‌ها، تغییر مکرر رژیم، و عناصر فرهنگی از قبیل فرهنگ سنتی قوی، تفکرات مذهبی خاص و مردسالارانه و به‌طور کلی عدم توجه به مسائل جنسیتی بوده است. نتایج هم‌چنان نشان می‌دهد که زنان در ۷۵ سال گذشته به طور فعال در فرآیندهای توسعه و تصمیم‌گیری کشور مشارکت نداشته‌اند. در نتیجه، افغانستان هرگز اداره عامه‌ای را تجربه نکرده است که منعکس‌کننده گروه‌های جمعیتی جامعه، به‌ویژه زنان باشد. این مطالعه نشان می‌دهد که منافع زنان افغان در پروسه سیاست‌گذاری بیش‌تر نادیده گرفته شده است و مسائل مربوط به تنوع و برابری جنسیتی در اداره عامه در دستور کار رژیم‌های مختلف افغانستان نبوده است. کلیدواژه ها: افغانستان، اداره دولتی، توسعه، تغییر رژیم، برابری جنسیتی په افغانستان کې د ښځو د نمایندګۍ ۷۵ کاله: د ښه راتلونکي په لټه لنډیز دا مقاله په تیرو ۷۵ کلونو کې، له ظاهر شاه (۱۹۳۳‐۱۹۷۳) له شاهۍ دورې څخه تر اشرف غني (۲۰۱۴‐۲۰۲۱) دورې پورې او اوس د طالبانو په واکمنۍ کې (۲۰۲۱‐…) د افغان ښځو د استازیتوب پر وړاندې خنډونه او اسانتیاوې تحلیلوي. موږ دې موضوع ته د رسیدو لپاره د هرې دورې څخه د اداري اسنادو او اړوندو اکاډمیکو څیړنو په کارولو سره با کیفیته تحليل ترسره کړی دی. تحلیل ښیې چې د افغانستان په عامه ادارو کې د ښځو استازیتوب د شمیر او اغیزو له نظره محدود او منفعل دی. په تاریخي توګه، د افغانستان عامه اداره تر ډیره حده د نرواکي نظام په توګه پاتې شوی، چیرې چې تعصب او د جنسیت پر بنسټ تبعیض په دولتي سازماني جوړښتونو کې یو واقعیت دی. زموږ موندنې ښیي چې ټولنیز‐اقتصادي او سیاسي واقعیتونه د جنسیتي نابرابرۍ او په عامه اداره کې د افغان میرمنو په کم استازیتوب کې مرسته کړې. په دې واقعیتونو کې مختلف نړیوال اشغال، شخړې، د رژیم پرله پسې بدلونونه، او کلتوري عناصر شامل دي، کوم چې یو پیاوړی دودیز کلتور، ځانګړي مذهبي او سرپرست ذهنیتونه، او د جنسیت مسلو ته د پام وړ نشتوالی شامل دي. پایلې دا هم په ډاګه کوي چې په تیرو 75 کلونو کې، میرمنو په هیواد کې د پرمختګ او تصمیم نیولو په بهیر کې فعاله ونډه نه ده اخیستې. د پایلې په توګه، افغانستان هیڅکله د استازیتوب به بڼست عامه اداره نه دی تجربه کړی چې د ټولنې د ډیموګرافیکې ډلې، په ځانګړې توګه ښځې، منعکس کړي. دا څیړنه ښیي چې د پالیسۍ جوړونې په بهیر کې د افغان میرمنو ګټې تر ډیره له پامه غورځول شوي او په عامه اداره کې د تنوع او جنسیتي برابری مسألې د مختلفو افغان رژیمونو په اجنډا کې شاملې نه وې. کلیدي کلمې: افغانستان، عامه اداره، پراختیا، د رژیم بدلون، د جنسیت برابری