Odpowiedzialny sad w warunkach globalizacji – managerism czy managerialism ?

Na poprawe sprawnosci funkcjonowania wymiaru sprawiedliwosci mozna spojrzec z trzech perspektyw: makro, mezo i mikro. Chodzi bowiem o poprawe sprawnosci funkcjonowania organizacji wymiaru sprawiedliwosci jako calosci (perspektywa makro), sadow (skala mezo) i procesow sadowych (skala mikro). Strategia modernizacji przestrzeni sprawiedliwosci w Polsce na lata 2014 - 2020 przygotowana przez Ministerstwo Sprawiedliwosci uwzglednia powyzsze trzy perspektywy. Z punktu widzenia artykulu istotna jest perspektywa sadu. W Strategii zalozono, ze poprawa sprawnosci sadow moze nastapic poprzez wprowadzenie menedzerskiego modelu zarzadzania nimi. Sprawne sady oraz sprawnie odbywajace sie w nich procesy sadowe sa szczegolnie istotne wobec globalizacji, arbitrazu regulacyjnego i forum shopping. Artykul przedstawia, wykorzystujac metode case study, wyniki innowacyjnego projektu – pilotazu wdrazania nowoczesnych metod zarzadzania sadami powszechnymi i odpowiada na pytanie czy sady - organizacje biurokratyczne sa gotowe do wdrozenia dobrych praktyk zarzadczych sprawdzonych w biznesie. W trakcie pilotazu w szescdziesieciu wybranych sadach rejonowych, okregowych i apelacyjnych, przy wsparciu ekspertow zewnetrznych, wdrazane byly „dobre praktyki” – usprawnienia zarzadcze . Wyniki pilotazu wskazuja, ze poziom rozwoju instytucjonalnego sadow determinuje mozliwosc wdrozenia dobrych praktyk zarzadzania. Roznicowany poziom rozwoju sadow powoduje, ze praktyki nie moga byc wdrozone we wszystkich sadach pilotazowych na tym samym poziomie. Kategoria sadu (wielkosc, sad rejonowy, okregowy, apelacyjny) decyduje o determinacji wejscia na wyzszy poziom dojrzalosci funkcjonowania praktyki. Ponadto nie wszystkie praktyki z biznesu sa mozliwe do implementacji z uwagi na rozny poziom kompetencji kadry zarzadzajacej. Wdrozenie dobrych praktyk utrudnia struktura organizacyjna narzucona przez ustawodawce, mniej elastyczna niz w biznesie i wolniej reagujaca na zmiany.