Motieven voor het selectieve en exclusieve distributiesysteem in de Europese autosector

De laatste decennia werd de distributie van auto’s beheerst door een systeem van selectiviteit en exclusiviteit. De Europese Commissie probeerde het systeem recent te liberaliseren door de combinatie van selectiviteit en exclusiviteit te verbieden. Dit artikel onderzoekt het belang van het voormalige distributiesysteem voor de autoconstructeurs, en de effecten van de recente hervormingspogingen. In tegenstelling tot vorig onderzoek ligt de klemtoon in dit artikel op de impact van het systeem op de winstgevendheid van de sector. Eerst stellen we ons de vraag of de potentiële anticompetitieve effecten voor het selectieve en exclusieve distributiesysteem als hoofdmotieven moeten worden beschouwd, dan wel of het eerder onbedoelde neveneffecten zijn. We besluiten dat het wellicht eerder om onbedoelde – maar niet onbelangrijke – neveneffecten gaat. Zo creëert het systeem wel de mogelijkheid tot een strategie van internationale prijsdiscriminatie, maar dit heeft de winstgevendheid van de sector slechts in verwaarloosbare mate beïnvloed. Nadien stellen we ons de vraag welke dan wel de hoofdmotieven kunnen zijn voor de pogingen van de sector om aan het voormalige distributiesysteem vast te houden. We onderscheiden in grote lijnen twee mogelijke alternatieve motieven: het stimuleren van een optimale dienstverlening door de dealers, en het afschermen van de markt ten koste van nieuwe constructeurs of auto-onderdelenproducenten. De analyse steunt zich in sterke mate op het intensieve en uiterst boeiende onderzoek gedurende de laatste twee decennia in de industriële economie en de marketing.