Wybrane problemy rynku biopaliw transportowych w Polsce w kontekście uwarunkowań Unii Europejskiej

In 2007 the European Union suggested the following Energy Package: minimum 20% reduction of greenhouse gases emissions, minimum 20% of energy from renewable sources and using minimum 10% of biofuels for transportation purposes by 2020. The share of biofuels in the total amount of fuels used in transportation in Poland is low. Although the share index (counted in the energy units) has been increasing every year since as early as 2004 when it equaled 0.3% and in the following years it rose to 0.48% and 0.92%, the share of biofuels in the total usage of transportation fuels considerably differs from that mentioned in the Directive 2003/30/EC. Two kinds of biofuels in transportation have an economic importance in Poland, namely biodiesel and bioethanol (in the liquid form or as ETBE). The bioethanol production sector is a mature sector and it will probably change into a single-stage technology of biocomponent production. The biodiesel sector is in the beginning stage of development and in this sector only one large producer (Rafineria Trzebinia, Grupa Orlen) has been functioning since 2005. In addition, there were two other market entries in the second half of 2006 (Elstar Oil Malbork, Solvent Dwory). There are dozen or so investors planning to enter the sector. The main problem which determines the development of the biodiesel production in Poland is connected with the barriers of crop rotation which limit rape cultivation to 1 million hectare. / Synopsis. W 2007 roku Unia Europejska zaproponowała następujący Pakiet Energetyczny: minimum 20% redukcji gazów cieplarnianych, minimum 20% energii ze źródeł odnawialnych i wykorzystanie minimum 10% biopaliw transportowych w paliwach ogółem do roku 2020. W Polsce od kilku lat notuje się niski wskaźnik wykorzystania biopaliw w strukturze paliw transportowych. Mimo iż wskaźnik osiągnięcia celu (udział energii z biopaliw) wzrasta z roku na rok począwszy od 2004, gdy wynosił 0,3%, a w kolejnych latach 0,48% i 0,92% udziału biopaliw w zużyciu paliw w transporcie ogółem, znacznie odbiega od tych, o których mowa w dyrektywie 2003/30/EC (np. 2,75% w roku 2006). Obecnie w Polsce znaczenie gospodarcze mają dwa rodzaje biopaliw transportowych: biodiesel i bioetanol (w postaci ciekłej lub eteru ETBE). Sektor produkcji bioetanolu jest sektorem dojrzałym, który prawdopodobnie będzie przechodził na technologię jednoetapową produkcji biokomponentu, natomiast sektor biodiesla jest sektorem w początkowej fazie rozwoju, w którym od roku 2005 funkcjonuje dotychczas jeden duży producent (Rafineria Trzebinia, Grupa Orlen) oraz zanotowano dwa inne wejścia rynkowe w II połowie 2006 roku (Elstar Oil-Malbork, Solvent Dwory). Wejście do sektora planuje kilkunastu inwestorów. Głównym problemem determinującym rozwój produkcji biodiesla w Polsce są bariery przyrodniczo-organizacyjne produkcji nasion rzepaku, ograniczające powierzchnię jego upraw do 1 mln ha.