Üreticilerin Yenilikleri Benimsemesinin Teknoloji Kabul Modeli Çerçevesinde Değerlendirilmesi: Kırşehir İli Örneği

Önümüzdeki 25 yıl içerisinde dünya nüfusunun 9 milyarın üzerine çıkacağı tahmin edilmektedir. Nüfus artışı, gıda başta olmak üzere giyim, ilaç, kozmetik, kimya gibi birçok sektördeki talebin de artmasına yol açacaktır. Bu artan talebin karşılanabilmesi için mevcut tarımsal üretim yapısının, daha fazla katma değer üreten bir sisteme dönüştürülmesi gerekmektedir. Bu dönüşüm, üreticilerin iş yapma biçimlerinin geliştirilmesi ve yeni teknolojilerin etkin bir şekilde kullanılmasını sağlayacak stratejilerin uygulanması ile mümkün olacaktır. Tarımsal üretimde teknoloji kullanımı, sulama, ilaçlama, gübreleme, toprağın işlenmesi gibi karşılaşılan pek çok sorunun çözümünde önemli bir alternatif sunmaktadır. Ayrıca, teknoloji kullanımı kaynak tüketimini asgariye indirmenin yanı sıra, sürdürülebilir tarıma da önemli katkılar sağlayacaktır. Firmaların rakiplerine göre sektörde ön plana çıkabilmeleri için yenilik yapmak önemli bir stratejidir. Yenilikler ise ancak ve ancak tüketicilerin o yenilikleri benimsemesi ile anlam kazanmaktadır. Bu çalışmada, üreticilerin yeni teknolojileri tercih etmelerini ve kullanmalarını etkileyen faktörler incelenmiştir. Teknoloji Kabul Modeli (TKM) çerçevesinde teorik olarak kurgulanan model test edilmiştir. Veri analizinde ise, kısmi en küçük kareler yapısal eşitlik modellemesi kullanılmıştır. Böylelikle, üreticilerin iş yapışlarında teknolojiyi kullanma yönündeki tutumları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın sonunda, üreticilerin daha verimli, çevreci, bilgiye dayalı, yenilikçi ve teknoloji temelli tarımsal üretim yapabilmeleri için gerekli unsurlar belirlenmiştir. Araştırma bulguları, politika geliştiricilere, üreticilere ve tarımsal yayım faaliyetleri yürütenlere yönelik çeşitli tavsiyelerle sonlandırılmıştır.