Kaynak Kullanım Verimliliği Yönelik Entegre Bir Yaklaşım: Su-Enerji-Gıda Bağlantısı (Nexus)

Dünya, üretim faktörlerinin kullanım ve yönetim biçiminden kaynaklanan pek çok sorunla karşı karşıyadır. Başta su ve enerji olmak üzere doğal kaynaklara ve gıdaya olan talep sürekli artmaktadır. Artan küresel nüfus ve ekonomik büyümenin bir sonucu olarak dünya çapında su talebi 2050 yılına kadar %55 oranında artacak; o zamana kadar, dünya nüfusunun yarısı su sıkıntısı çeken bölgelerde yaşıyor olacaktır. Önümüzdeki on yıl içinde yaklaşık %60 oranında artması beklenen küresel elektrik üretiminin %90'ı suya dayalıdır. Ayrıca, artan küresel nüfusun gıda talebini karşılamak için küresel gıda üretiminin de 2050 yılına kadar %60 oranında artması gerekecektir. Su, enerji ve gıda, yoksulluğun azaltılmasına ve sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasına katkıda bulunabilecek kaynaklardır ve insanlık için vazgeçilmezdir. Ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlı olan bu üç bileşen birbirlerine son derece bağımlı oldukları ve birbirlerini etkiledikleri için birlikte değerlendirilmesi gerekir. Su, gıda ve enerji arasındaki bağlantılar hem çok sayıda hem de karmaşık ve dinamiktir. Şöyle ki; gıda üretimi, su ve enerji gerektirir; su çıkarma, arıtma ve yeniden dağıtım enerji gerektirir ve enerji üretimi de yine su gerektirir. Bu çalışmanın temel amacı, su-enerji-gıda ilişkilerini, bu üç kaynak arasındaki bağlantı ve etkileşimleri açıklamaktır. Tarım ekonomisi bilimi açısından da ilgi çekici bir alan olması nedeniyle, bu çalışmada uluslararası bilimsel literatürde W(ater) E(nergy) F(ood) Nexus olarak adlandırılan Su, Enerji ve Gıda Bağlantısı ile hem teorisi hem uygulaması çok zor olan bu yaklaşımın temellerinin, gelişiminin ve çalışma alanları tartışılmaktadır.