ÇEVİRİ: Ukrayna'dan Toplu Göç Dalgasının Göç-Çatışma Modeli Açısından Değerlendirilmesi

Bu makale, Göç-çatışma modeli ışığında, Rusya işgali bağlamında ortaya çıkan Ukrayna göç sürecini daha önceki göç dalgalarıyla ilişkilendirerek incelemektedir. Ukrayna’nın Rus işgali ile başlamayan, aksine bağımsızlıktan bu yana devam eden bir güvensizlik ortamından muzdarip olduğunu görmekteyiz. Kategorik olarak farklı yasal süreçlere tabi olsalar da, Ukraynalıların son çeyrek yüzyıl içinde deneyimlediği emek göçü, mültecilik, ülke içinde zorunlu göç, öğrenci göçü ve etnik yeniden yerleşim gibi bir çok göç türü, çatışma ortamı paydasında ortaya çıkmıştır. Göç-modeline göre, çatışma ortamında, insan güvensizliği ekonomik, sosyal, kültürel ve siyasi birçok çatışmanın girift yapısını içerir. Her ne kadar Ukrayna’da son göç dalgası ani gelişen bir kriz gibi lanse edilmişse de, insan güvensizliği perspektifi temel alındığında, süreklilik arz eden ve yükselerek devam eden insan güvensizliğinin bir neticesidir. Ukrayna, demokrasi, kalkınma ve demografik açıklıkların (3A) körüklediği insani hareketlilik, yıllar içinde sınır aşan sosyal ağların güçlenmesine ve Ukrayna diasporasının genişlemesine yol açmıştır. Rus işgali çerçevesinde ülkeden ayrılanlar, hem farklı sermaye tiplerinin (sosyal, finansal, insani sermaye ve fiziksel yeterlilik- 4S) sağlamış olduğu avantajlar, hem de var olan göç kültürünün kolaylaştırıcı etkisi altında hızlı ve güvenli bir göçü gerçekleştirmişlerdir. 4S’ten yoksun olan Ukraynalılar ise ya ülke içinde yerlerinden edilmiş ya da yerlerinde sabit kalmışlardır. Şüphesiz, Avrupa’nın Ukraynalılara yasal koruma sağlama çabası, Ukrayna göçünü hızlı ve güvenli bir biçimde gerçekleşmesine olanak sağlamış ve onu diğer çatışma ortamlarında ortaya çıkan göç dalgalarından ayırmıştır.