Ulusaşırı Türk Sineması

Ulusaşırı Türk Sineması Avrupa’ya geçici olarak çalışmaya giden Türk işçilerinin orada kalması sonucu diğer sanat dalları ile beraber ortaya çıkmıştır. Ulusaşırı Türk Sineması başlarda bir göç sineması olsa da zaman içinde işçilerin geçirdiği gelişmeler ile doğru orantılı olarak dil ve içeriğini geliştirmiştir. Temeli bulundukları ülkeye uyum sağlayamama üzerine kurulu olan ve bunun getirdiği sorunları işleyen Ulusaşırı Türk Sineması, bir yönüyle başlangıçta Yeşilçam’ın yapmadığı ya da yapamadığı alandaki boşluğu gidermiştir. İlk gidenlerin çocukları olan ikinci ve üçüncü kuşak göçmenlerin yaptığı filmler ile gelişen ulusaşırı sinema, günümüzdeki temsilcilerinin yaptığı filmler ile artık farklı bir perspektif kazanmıştır. Bu çalışmada, uluslararası işçi göçü çerçevesinde oluşan Ulusaşırı Türk Sineması'nın başlangıç yıllarından itibaren geçirdiği değişimler incelenmiştir. Çalışmanın başlangıç ve gelişme aşamalarında Ulusaşırı Türk Sineması, 1960'lı yıllardan itibaren Avrupa ülkelerine çalışmaya giden Türk işçilerinin yaşadığı sorunlar ve uyum çerçevesinde üretilen filmler üzerinden tanımlanmıştır. Göç edilen ülkede doğup büyüyen ikinci ve üçüncü kuşak yönetmenlerin filmleriyle önceki dönemin karşılaştırmalı çözümlemeleri, hikâyelerde yer alan karakterlerin temsili ve anlatıdaki değişim üzerinden değerlendirilmiştir. Ulusaşırı Türk Sineması, filmlerin yapıldığı ülkede yaşayan göçmen sınıfının zaman içerisindeki değişimine ayna tutmasından dolayı sosyolojik bir öneme de sahiptir. Çalışmada bu değişimin filmler üzerinden çözümlenmesi de yapılmaya çalışılmıştır. ABSTRACT IN ENGLISH Transnational Turkish Cinema Transnational Turkish Cinema emerged together with other branches of art as a result of Turkish workers who went to work temporarily to Europe and then settled there. Although Transnational Turkish Cinema was an immigration cinema in the beginning, in time, it has changed its language and content proportionally to the developments experienced by the workers there. Transnational Turkish Cinema, which is based on the inability to adapt to the country they are in and the problems it brings, in a way, has filled the gap in the field that Yeşilçam did not or could not do at the beginning. Transnational cinema, which developed with the films made by the second and third generation immigrants, the children of the first to go, has now gained a different perspective with the films made by today's representatives. In this study, the changes that Transnational Turkish Cinema, which was formed within the framework of international worker migration, has undergone since its beginning years were examined. In the beginning and development stages of the study, Transnational Turkish Cinema was defined through the problems experienced by Turkish workers who went to work in European countries since the 1960s, and the films produced within the framework of harmony. Comparative analyzes of the films of the second and third generation directors born and raised in the country of immigration and the previous period were evaluated through the representation of the characters in the stories and the change in the narrative. Transnational Turkish Cinema also has a sociological importance as it mirrors the change over time of the immigrant class living in the country where the films are made. In the study, it was also tried to analyze this change through films.